Belgie

Zaterdag 15-10-2011 was het weer zover. Het is hoogst waarschijnlijk de laatste Urban dit seizoen.
Het weer zit weer mee, fris en zon. We gaan weer vroeg op pad richting België.

De eerste locatie is een vervallen boerderijtje, we konden zo naar binnen lopen. Hier hebben we de eerste foto’s geschoten er lag nog van alles van de huisraad.
Hierna naar de volgende locatie, dit was ook weer een verlaten kasteeltje dit was echt geweldig . hier de ogen uitgekeken en natuurlijk foto’s geknipt.
Je zag steeds weer wat nieuws wat op de foto moest worden vastgelegd. Hier de nodige uren doorgebracht.
Na deze leuke plek naar een andere plaats. Deze was piepklein, een verlaten woninkje. Ook hier was de achterdeur gewoon open. Hier nog wat leuks geknipt.
Op de route terug hebben we na veel gezoek en ondertussen er al drie keer langs gereden nog een bezoekje gebracht aan een klein kasteeltje, hier konden we alleen beneden nog wat knippen
de boven verdieping was te gevaarlijk.
De laatste plek op de route was nog een bijzonder kerkhof wat erg mooi moet zijn als de zon ondergaat we waren net te laat, de zon was al te ver onder toch nog hier wat leuks geknipt.
En toen richting huis we waren allen voldaan en moe .

Als afsluiting van seizoen hebben we bij de chinees nog lekker gegeten.

Toos

Verlaten Bodega

Bij toeval ontdek ik dat er op ons vakantie eiland een verlaten Bodega ligt. De foto’s laten een kathedraal-achtige hal zien vol met enorme tanks; heel indrukwekkend. Daar moet ik gewoonweg naar toe. Zo’n 25 jaar geleden stopte hier de productie. Het complex had destijds een capaciteit van 3 miljoen liter weet ik van een filmpje op youtube uit 1929. Ik heb mailcontact met een man uit Zwitserland die er recent is geweest en hij zegt dat er aan de achterkant een ingang is. Een dikke week later sta ik in de hal met de vaten, 130 stuks in totaal. Heel bijzondere locatie om te mogen fotograferen.

11 sept 2011
Vandaag ga ik op pad met Bert en Wouter van het EV forum. We
hadden een mooi bergwerk op het oog maar die was recent gesloopt. Een
staalcomplex blijkt nog geheel in gebruik te zijn. Uiteindelijk gaan we naar
Sucerie H waar we rond half drie pas binnen zijn. Het is een prachtige roestige
fabriek waar geen sporen van graffiti of vandalisme zijn. Aan het einde wordt
het even spannend als we op een groepje koperdieven stuiten. Bert en Wouter
vertrouwen het niet maar gelukkig gebeurt er niets.

Duisburg

17 september 2011
Eén van de nadelen van urbexfotografie is dat je vroeg uit de veren moet. Dat was die dag ook het geval (05.00 uur). We hadden namelijk een tweetal locaties (kolenmijnen) in de Ruhrpott die je beter vroeg in de morgen kunt bezoeken. Dit om een vroegtijdige ontdekking te voorkomen. Je kunt maar een hobby hebben!

De toegang tot de eerste locatie was nogal moeilijk te vinden. Uiteindelijk vonden we de bewuste boom waarachter zich een muur met opening bevond. We gingen het terrein op. Eerst nog een stuk door wat struikgewas. Een grote leegstaande hal doemde in de verte op. Onderweg naar die hal zagen we afdrukken van een hond in de modder. Extra voorzichtig zijn dus!! Eenmaal binnen maakten we onze eerste foto’s van die dag. We verlieten de hal en nadat we enige tijd over het terrein hadden gelopen wilden we de nog twee overgebleven gebouwen binnengaan. Echter: voor deze gebouwen stond een busje!! Een onderhoudsmonteur was aan het werk. Het was voor ons onmogelijk onopgemerkt deze gebouwen binnen te treden. Dat hebben we dus ook niet gedaan en hebben vervolgens het terrein verlaten. Wél zijn we op onze terugweg een gebouw binnengegaan die nog in gebruik is door een soort vrije academie. Hier stonden wat werkstukken.

Op naar de tweede locatie! De auto in een woonwijk geparkeerd en de laatste kilometer te voet gegaan. Een auto met Nederlands kenteken bij een dergelijke locatie vraagt immers om problemen!
Deze dag hadden we geen geluk. Ook op deze locatie werd gewerkt. Nu zelfs direct aan de enige ingang van het terrein. Twee monteurs waren druk bezig. We hebben nog geprobeerd om een andere ingang te vinden. Dit lukte echter niet. Als er al op zaterdagen in Duitsland wordt gewerkt dan is dat meestal maar tot 14.00 uur.

Om de tijd tot 14.00 uur te overbruggen hebben we onze reserve locatie maar aangesproken: een vervallen kasteeltje.

Dit vervallen kasteeltje was écht vervallen. Het was de moeite eigenlijk niet meer waard. We hebben er toch maar enkele foto’s geschoten. Vervolgens zijn we weer naar de vorige locatie gegaan in de hoop dat de monteurs zouden zijn vertrokken. Dit was echter valse hoop: het aantal monteurs beliep nu zelfs vijf!! Onmogelijk om binnen te komen. Wellicht is een zondag een optie.

Om de dag toch nog leuk af te sluiten besloten we naar het Landschaftspark in Duisburg te gaan.
Aan de zijde van het parkeerterrein ontdekten we nog enkele aardige objecten om te fotograferen.
Daarna hebben we het park nog bezocht en hebben de dag afgesloten met een currywurst und pommes. Al met al toch nog een leuke en relaxte dag!!