Zeche DB

Eindelijk was het zover, vroeg op en hoop dat we een goede dag zouden hebben. Het weer is goed en het wordt heet 30+.

Wij zijn weer eens met z’n vieren dit was al lang geleden. We zijn richting Duitsland gereden en naar AKA gegaan.

Deze fabriek ligt sinds 2009 stil en in een gedeelte wordt nog gewerkt.

Het was wel even zoeken om binnen te komen, maar uiteindelijk een gaatje gevonden.

Het was moeilijk om verder binnen een route te vinden. Het complex was erg groot, maar zoals altijd loont zich toch de moeite.

Uiteindelijk  de toren gevonden en naar boven. Hier toch wat leuke shots gemaakt.

Omdat het zo heet was waren we toch snel moe van al dat geklauter. We hebben wel zo links en rechts nog wat foto’s genomen. 

Na een lange dag  zweten en moe zijn (en keelpijn wat later een griepvirus bleek te zijn) hebben we nog wat gegeten voordat het weer huiswaarts ging.

Toos

 

 

Zeche O

We hadden voor die dag een lange lijst voor de te bezoeken locaties. Alleen: we hadden die dag (ook Deutsche Grünlichkeit).
Deze locatie zou toegankelijk moeten zijn. Het was een zeer grote mijn zoals gebruikelijk in Duitsland.
Om zover te komen moesten we echter eerst een lange weg gaan door het struikgewas met de nodige brandnetels en doornen. We maakten, om niet ontdekt te worden, een grote omweg om aan de andere kant van het complex ongezien binnen te komen. Uiteindelijk waren we dan tóch binnen en kon onze urbexpeditie beginnen.
Na al deze moeite ontdekten we echter dat de ontmanteling in volle gang was. We hebben dan ook moeten zoeken om nog enige interessante objecten te kunnen fotograferen. Daarbij kwam ook nog dat we constant de slopers in de gaten moesten houden om niet voortijdig ontdekt te worden.
In Duitsland is het gebruikelijk dat er zaterdags nog tot 13.00 uur wordt gewerkt. Uiteindelijk waren ze om 17.00 uur nóg aan het werk en hebben we stilletjes deze weer locatie verlaten.

Jos

Dagje Zuid België

Theater Varia stond al heel lang op mijn verlanglijstje. Heel gaaf dat het eindelijk eens is gelukt om binnen te komen. De voormalige "Varia" bioscoop, dat dateert uit 1913, is sinds genoteerd 1992 als cultureel erfgoed. De avant-garde Luikse architect E. Claes gebruikt gewapend beton om het te bouwen. Maar als gevolg van de opkomst van grote bioscoopcomplexen kleine bioscopen sterven een langzame dood en in 1986 het Varia theater zijn deuren gesloten. Een “Belgische” Renovatie begon eind 2004, maar werd geannuleerd door gebrek aan middelen.
 
 

Daarna naar "House of Escher" een voormalige kolen was faciliteit die is gebouwd met de hulp van het Marshall-plan in 1954. Het was in staat meer dan 3.000 ton kolen per dag te verwerken. Het werd stilgelegd na slechts 15 jaar omdat de nabijgelegen kolenmijnen werden gesloten. Alle nutteloze machines en uitrusting werden onmiddellijk verwijderd en het bleef verlaten voor meer dan 3 decennia. Na classificatie als monument begon in 2005 renovatie van de buitenkant die een jaar moest gaan duren. Maar ook dit was een zogenaamde “Belgische” Renovatie en 5 jaar was het nog niet klaar. Men zoekt nog steeds naar een nieuwe bestemming voor het pand maar de binnenkant is nog steeds een puinhoop. De buitenkant is inmiddels al weer bijna toe aan een nieuwe renovatie.

Dan op naar een klein gebouw wat we "Charbonnage Barrière" hebben gedoopt.
In de 14e eeuw, begon de mijnbouw in dit gebied en in het begin van de 19e eeuw werd coöperatie opgericht. Ze deed het goed en het bedrijf floreerde en werd snel uitgebreid. Het kolen bedrijf werd gekenmerkt door een ernstig ongeval in 1950. Een plotselinge gasexplosie op een diepte van meer dan 500 meter doodde 39 mijnwerkers. In 1961 stopte het bedrijf hier haar activiteiten. Nu blijven slechts een paar oude gebouwen over als een herinnering aan die tijd. Toen we weer weg wilde rijden stuitten we op een barrière; een dichte slagboom compleet met slot. "Hè, die was er op de heen weg nog niet". Gelukkig hangt de ketting met slot er voor spek en bonen om de slagboom heen en kunnen we naar huis.

Roel, 2013-04-20

 

 

 

 

 

Wolfhouse

Vandaag zijn we op weg naar Duitsland en we hebben een lange lijst met onbekende locaties. Maar het zit die dag niet bepaald mee. De eerste locatie was gesloopt en de meeste anderen niet interessant of waren pot dicht; “Deutsche Gründlichkeit”. De laatste locatie lijkt van het zelfde laken een pak tot we boven in de toren een ontdekking doe. Het voelde alsof we de jackpot hadden. Het werk begon hier in het begin van de 19-de eeuw en eindigde zo’n 100 jaar later. De machine kamer die we ontdekten was van voor de tweede wereld oorlog.

2013-03-16, Roel

 

 

Powerplant Maybach

Deze energiecentrale is te vergelijken met de “Red Turbines” energiecentrale. Deze is echter enkele jaren later gebouwd. Men had toen het plan 8 van dergelijke centrales te bouwen maar de olie crisis gooide roet in het eten. Uiteindelijk werden dus de Maybach en de Red Turbines gebouwd. Omdat deze centrales niet meer rendabel waren werden ze gesloten en werd er een kerncentrale gebouwd. Binnenkomen was echter een crime. Het duurde zeker een uur om een ingang te vinden. 
Deze ingang was zó klein dat mijn maatje Roel zijn jas moest uitdoen. En koud dat het was!!!

Red Turbines

Het is nog donker als we de auto parkeren in de buurt van een energiecentrale. Het was een mooie zonnige winterdag. Eerst bezochten we de koeltoren en daarna de energiecentrale.
De rode turbines waren nog intact dat was een geluk voor ons. De hele dag zijn we in de centrale geweest. Maar eens is het gedaan en begint het donker te worden tijd om te gaan. We zijn net door het hek gekropen en lopen nog geen minuut op de openbare weg en er komt een wagen van de beveiliging aan, deze rijdt door, wat een geluk.

Hetty

 

 

Heavy Metal O

Dit staalbedrijf dateert uit 1817 en heeft veel overnames en fusies meegemaakt. Nu zelfs de laatste hoogoven in het gebied gesloten is, wordt de rook boven de stad dunner. Helaas zijn veel mensen in deze regio afhankelijk van de staalindustrie voor hun levensonderhoud.

Het was nogal een avontuur we die dag meegemaakt. Het begon met een lekke band en ik bleef hangen in de prikkeldraad bij binnenkomst. Er is nog steeds de activiteit op de site, zodat we moesten oppassen niet ontdekt te worden. Het is een zeer regenachtige dag en het blijft donker de hele dag. Wij staan ​​te popelen om te beginnen met schieten, maar op de meeste plaatsen is het te donker. We moeten een plek vinden waar het meer open is en dat is de hoogoven zelf. Helaas, na meer dan een uur worden we ontdekt door een medewerker die ons per ongeluk ziet terwijl hij buiten een sigaret rookt. Terwijl de gealarmeerde beveiliging de toren met twee man sterk beklimt, zitten we vast en de enige uitweg is naar beneden. We hebben geen keus en we lopen naar beneden wetende dat we worden gepakt. Maar op onze weg naar beneden zien we een plek waar we ons even kunnen verbergen. De beveiliging passeert ons ongezien. Terwijl ze systematisch elke verdieping afzoeken ontsnappen we aan de buitenkant van de oven via een trap. Een hele ervaring zo’n kat en muis spel met de bewaking

Roel, 2012-11-18

Klinik

Dit sanatorium voor kinderen werd op 20 oktober 1910 geopend en had 100 bedden. De bouwkosten bedroegen € 255.000. Eind 2006 werd dit sanatorium annex verzorgingstehuis gesloten wegens o.a. malversaties door het management. Door de sluiting kwamen 40 personeelsleden op straat te staan.
De nog aanwezige patiënten werden noodgedwongen elders ondergebracht. De gebouwen van dit sanatorium liggen op een berg en zijn omringd door bomen. Door deze prachtige  ligging rezen er al vrij snel plannen om er een privékliniek annex therapiecentrum te starten. Ook bestonden er plannen dit sanatorium om te bouwen tot een vijf sterren hotel. Tot op heden is hier niets van terecht gekomen en kan het best wel eens gebeuren dat op termijn tot sloop zal worden overgegaan.

De dag dat wij er waren was het bitterkoud. We fotografeerden binnen met mutsen op en handschoenen aan. Het was dan ook zeer opmerkelijk én hartverwarmend dat er buiten in de kou, 2 dames in lingerie, elkaar aan het fotograferen waren.
Nog iets opmerkelijks of beter gezegd angstaanjagend was wel een ruimte die we betraden. Deze ruimte was volledig besmeurd met bloed. Er hingen oude kleine foto’s en overal troffen we theelichtjes aan. Achteraf bleek dat deze ruimte is gebruikt voor het maken van een film. Deze film werd opgenomen door 10 studenten van de Keulse filmakademie. De opnames duurden 10 dagen en er werkten 60 personen aan mee. Overigens, het bloed was gewoon bietensap. Dit ter geruststelling.
De film gaat in januari 2013 in première en heet: Blutdruck.

Deze locatie is behoorlijk groot. Alleen jammer dat er zo veel  is vernield.

Oude papierfabriek

Niet  ver van het sanatorium liggen de resten van een oude papierfabriek. In 1855 gestart als een weverij. Gedurende de jaren 1870/1872 en 1874 werden door de oprichters van deze fabriek drie grote woonblokken voor de arbeiders gebouwd. De fabriek ligt dan ook pal aan een woonwijk. Het is dan ook vrij lastig onopgemerkt binnen te komen. Maar dat mag de pret uiteraard niet drukken!
In 1897 werd deze fabriek omgebouwd tot een papierfabriek. Begin 70er jaren werd deze fabriek gesloten. Dat is dan ook goed te zien. Erg vervallen maar toch zeer de moeite waard. Zeker de zeldzame AEG waterturbine is een ware “urbexattractie”.

Jos Geomini 

Gent en omgeving.

Gent en omgeving.

De een na laatste keer van dit seizoen dat we er een dag op uitgaan om foto’s te maken is alweer aangebroken.

Het is weer vroeg vertrekken, we hebben een lange rit voor de boeg. Op naar de westkust van België.

De eerste stop is een woning , we parkeren de auto zo ongeveer tegenover de woning.  Spullen pakken en op weg. De voordeur kunnen we zo openmaken en naar binnen lopen. Binnen is het  een behoorlijke puinhoop, dat mag gezegd worden. Het is er ook erg donker. De andere beginnen boven en ik blijf beneden. Het is uitproberen en lange sluitertijden.  Na beneden alles gezien te hebben voor zover dat gaat met dit weinige licht ben ik ook naar boven gegaan. Daar is het een stuk lichter.  Daar nog een tijdje aan de gang en daarna  op naar de volgende locatie.

Dit is een oud boerderijtje waar zodra je binnen bent de neus dicht kunt proberen te maken. Het stinkt er best wel, maar na verloop van tijd merk je dat niet meer.

In de woonkamer komt zo ongeveer het plafond naar beneden.  Het ziet erg fotografisch erg leuk uit dus aan de slag. De kleding die op de stoel hangt is zo versleten dat als je er aan komt er spontaan een scheur ontstaat. Het tafellaken valt  al in stukken langs de tafel uit elkaar.

De keuken is redelijk modern en de slaapkamer daar hangt het plafond al zo ongeveer op het bed.

Door naar het volgende project. We moeten even een paar planken aan de kant schuiven en dan kunnen we zo naar binnen. Even zoeken en we komen in een grote ronde ruimte met allemaal etages. Hup aan de slag. Naar achteren gelopen en  een trap op, overal kom je de duivenpoep en dode duiven tegen. Er fladderen er ook nog genoeg rond. Gelukkig is dit maar in een klein gedeelte, dus we kunnen rustig verder lopen en op onderzoek uitgaan.

Doordat er vroeger auto’s naar boven moesten rijden kun je helemaal rond lopen. Het dak heeft een erg mooie constructie.

En de ronde vormen die overal terugkomen spreken erg aan. Het is architectonisch een prachtig gebouw. Hier hebben we ons een paar uurtjes beziggehouden. En de uitgang weer gezocht op naar buiten.

Zo het zit er weer op, we gaan met een voldaan gevoel en hopelijk mooie en interessante  foto’s weer naar huis.

 Groetjes Hetty